βούλα
Greek
Noun
βούλα • (voúla) f (plural βούλες)
- seal (stamp and its impression used to seal envelopes and authenticate documents)
- dimple (in chin, etc)
- (papal) bull
Declension
declension of βούλα
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | βούλα • | βούλες • |
| genitive | βούλας • | βουλών • |
| accusative | βούλα • | βούλες • |
| vocative | βούλα • | βούλες • |
Coordinate terms
- αλύμαντος (alýmantos, “intact (seal)”, adjective)
Related terms
- βουλοκέρι n (voulokéri, “sealing wax”)