βοηθούμενος

βοηθούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bo.ɛː.tʰǒː.me.nos/ → /βo.iˈθu.me.nos/ → /vo.iˈθu.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bo.ɛː.tʰǒː.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bo.eˈtʰu.mɛ.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βo.iˈθu.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vo.iˈθu.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vo.iˈθu.me.nos/

Participle

βοηθούμενος • (boēthoúmenos) m (feminine βοηθουμένη, neuter βοηθούμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of βοηθῶ (boēthô) contracted form of βοηθέω (boēthéō)

Inflection

First and second declension of βοηθούμενος; βοηθουμένη; βοηθούμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		βοηθούμενος boēthoúmenos	βοηθουμένη boēthouménē	βοηθούμενον boēthoúmenon		βοηθουμένω boēthouménō	βοηθουμένᾱ boēthouménā	βοηθουμένω boēthouménō		βοηθούμενοι boēthoúmenoi	βοηθούμεναι boēthoúmenai	βοηθούμενᾰ boēthoúmena
Genitive		βοηθουμένου boēthouménou	βοηθουμένης boēthouménēs	βοηθουμένου boēthouménou		βοηθουμένοιν boēthouménoin	βοηθουμέναιν boēthouménain	βοηθουμένοιν boēthouménoin		βοηθουμένων boēthouménōn	βοηθουμένων boēthouménōn	βοηθουμένων boēthouménōn
Dative		βοηθουμένῳ boēthouménōi	βοηθουμένῃ boēthouménēi	βοηθουμένῳ boēthouménōi		βοηθουμένοιν boēthouménoin	βοηθουμέναιν boēthouménain	βοηθουμένοιν boēthouménoin		βοηθουμένοις boēthouménois	βοηθουμέναις boēthouménais	βοηθουμένοις boēthouménois
Accusative		βοηθούμενον boēthoúmenon	βοηθουμένην boēthouménēn	βοηθούμενον boēthoúmenon		βοηθουμένω boēthouménō	βοηθουμένᾱ boēthouménā	βοηθουμένω boēthouménō		βοηθουμένους boēthouménous	βοηθουμένᾱς boēthouménās	βοηθούμενᾰ boēthoúmena
Vocative		βοηθούμενε boēthoúmene	βοηθουμένη boēthouménē	βοηθούμενον boēthoúmenon		βοηθουμένω boēthouménō	βοηθουμένᾱ boēthouménā	βοηθουμένω boēthouménō		βοηθούμενοι boēthoúmenoi	βοηθούμεναι boēthoúmenai	βοηθούμενᾰ boēthoúmena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		βοηθουμένως boēthouménōs				βοηθουμενώτερος boēthoumenṓteros				βοηθουμενώτᾰτος boēthoumenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

---

Greek

Etymology

Present participle of βοηθούμαι (voïthoúmai), passive voice of βοηθώ (βοηθάω) (“hlp”).

Pronunciation

• IPA^(key): /vo.iˈθu.me.nos/, /voi̯ˈθu.me.nos/
• Hyphenation: βο‧η‧θού‧με‧νος

Participle

βοηθούμενος • (voïthoúmenos) m (feminine βοηθούμενη, neuter βοηθούμενο)

1. who is being assisted

Declension

declension of βοηθούμενος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	βοηθούμενος •	βοηθούμενη •	βοηθούμενο •	βοηθούμενοι •	βοηθούμενες •	βοηθούμενα •
genitive	βοηθούμενου •	βοηθούμενης •	βοηθούμενου •	βοηθούμενων •	βοηθούμενων •	βοηθούμενων •
accusative	βοηθούμενο •	βοηθούμενη •	βοηθούμενο •	βοηθούμενους •	βοηθούμενες •	βοηθούμενα •
vocative	βοηθούμενε •	βοηθούμενη •	βοηθούμενο •	βοηθούμενοι •	βοηθούμενες •	βοηθούμενα •
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο βοηθούμενος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο βοηθούμενος (o pio voïthoúmenos), etc.)

Related terms

• βοηθημένος (voïthiménos, “who has been assisted”, passive perfect participle)
• υποβοηθούμενος (ypovoïthoúmenos, “who is assisted, abetted”, passive present participle)
• and see: βοήθεια f (voḯtheia, “help”)