βλακεία
Greek
Etymology
From Ancient Greek βλακεία (blakeía), from βλάξ (bláx, “idiot”).
Pronunciation
- IPA(key): /vlaˈki.a/
- Hyphenation: βλα‧κεί‧α
Noun
βλακεία • (vlakeía) f (plural βλακείες)
- (psychiatry, dated) learning difficulties, mental retardation (of a moderate degree)
- (by extension) nonsense, stupidity, idiocy, rubbish (something foolish)
- Ήταν μεγάλη βλακεία αυτό που έκανες.
- Ítan megáli vlakeía aftó pou ékanes.
- What you did was very stupid.
- (literally, “What you did was a great stupidity.”)
- Γιατί ξοδεύεις όλα τα λεφτά σου σ’ αυτές τις βλακείες;
- Giatí xodéveis óla ta leftá sou s’ aftés tis vlakeíes;
- Why do you waste all your money on such nonsense?
Declension
declension of βλακεία
| case \\ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | βλακεία • | βλακείες • |
| genitive | βλακείας • | βλακειών • |
| accusative | βλακεία • | βλακείες • |
| vocative | βλακεία • | βλακείες • |
Synonyms
- (stupidity): ανοησία f (anoïsía)
- (stupidity): χαζομάρα f (chazomára)
- (stupidity): ηλιθιότητα f (ilithiótita)
- (stupidity): κουταμάρα f (koutamára)
- (stupidity): σαχλαμάρα f (sachlamára)
Related terms
- βλάκας m (vlákas, “stupid person”)
Further reading
βλακεία on the Greek Wikipedia.Wikipedia el