βλαβερός

βλαβερός

Ancient Greek

Etymology

From βλᾰ́β(η) (bláb(ē), “harm, damage”) +‎ -ερός (-erós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bla.be.rós/ → /βla.βeˈros/ → /vla.veˈros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bla.be.rós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bla.beˈros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βla.βeˈros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vla.veˈros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vla.veˈros/

Adjective

βλᾰβερός • (blaberós) m (feminine βλᾰβερᾱ́, neuter βλᾰβερόν); first/second declension

1. harmful, pernicious

   Antonym: ὠφέλῐμος (ōphélimos)

Inflection

First and second declension of βλᾰβερός; βλᾰβερᾱ́; βλᾰβερόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		βλᾰβερός blaberós	βλᾰβερᾱ́ blaberā́	βλᾰβερόν blaberón		βλᾰβερώ blaberṓ	βλᾰβερᾱ́ blaberā́	βλᾰβερώ blaberṓ		βλᾰβεροί blaberoí	βλᾰβεραί blaberaí	βλᾰβερᾰ́ blaberá
Genitive		βλᾰβεροῦ blaberoû	βλᾰβερᾶς blaberâs	βλᾰβεροῦ blaberoû		βλᾰβεροῖν blaberoîn	βλᾰβεραῖν blaberaîn	βλᾰβεροῖν blaberoîn		βλᾰβερῶν blaberôn	βλᾰβερῶν blaberôn	βλᾰβερῶν blaberôn
Dative		βλᾰβερῷ blaberôi	βλᾰβερᾷ blaberâi	βλᾰβερῷ blaberôi		βλᾰβεροῖν blaberoîn	βλᾰβεραῖν blaberaîn	βλᾰβεροῖν blaberoîn		βλᾰβεροῖς blaberoîs	βλᾰβεραῖς blaberaîs	βλᾰβεροῖς blaberoîs
Accusative		βλᾰβερόν blaberón	βλᾰβερᾱ́ν blaberā́n	βλᾰβερόν blaberón		βλᾰβερώ blaberṓ	βλᾰβερᾱ́ blaberā́	βλᾰβερώ blaberṓ		βλᾰβερούς blaberoús	βλᾰβερᾱ́ς blaberā́s	βλᾰβερᾰ́ blaberá
Vocative		βλᾰβερέ blaberé	βλᾰβερᾱ́ blaberā́	βλᾰβερόν blaberón		βλᾰβερώ blaberṓ	βλᾰβερᾱ́ blaberā́	βλᾰβερώ blaberṓ		βλᾰβεροί blaberoí	βλᾰβεραί blaberaí	βλᾰβερᾰ́ blaberá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		βλᾰβερῶς blaberôs				βλᾰβερώτερος blaberṓteros				βλᾰβερώτᾰτος blaberṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• βλᾰβεραυγής (blaberaugḗs)
• βλᾰβερόμμᾰτος (blaberómmatos)

 

Descendants

• > Greek: βλαβερός (vlaverós) (inherited)
• → Translingual: Blaberus

Further reading

• “βλαβερός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• βλαβερός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• βλαβερός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2023)

---

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek βλαβερός (blaberós),[1] from βλάβη (blábē).

Pronunciation

• IPA^(key): /vla.veˈɾos/
• Hyphenation: βλα‧βε‧ρός

Adjective

βλαβερός • (vlaverós) m (feminine βλαβερή, neuter βλαβερό)

1. harmful, damaging, deleterious

Declension

Declension of βλαβερός

number  case \\ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	βλαβερός •	βλαβερή •	βλαβερό •	βλαβεροί •	βλαβερές •	βλαβερά •
genitive	βλαβερού •	βλαβερής •	βλαβερού •	βλαβερών •	βλαβερών •	βλαβερών •
accusative	βλαβερό •	βλαβερή •	βλαβερό •	βλαβερούς •	βλαβερές •	βλαβερά •
vocative	βλαβερέ •	βλαβερή •	βλαβερό •	βλαβεροί •	βλαβερές •	βλαβερά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο βλαβερός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο βλαβερός, etc.)

Related terms

• βλαβερότητα f (vlaverótita)
• and see: βλάβη f (vlávi, “harm”)

References

1. βλαβερός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.