βεβλημένον

βεβλημένον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /be.blɛː.mé.non/ → /βe.βliˈme.non/ → /ve.vliˈme.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /be.blɛː.mé.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bɛ.bleˈmɛ.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βe.βliˈme.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ve.vliˈme.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ve.vliˈme.non/

Participle

βεβλημένον • (beblēménon)

1. inflection of βεβλημένος (beblēménos):
   1. neuter nominative/accusative/vocative singular
   2. masculine accusative singular