βαλλίζω
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Indo-European *gʷl̥H-id-yé-, from *gʷelH- (“to throw”). Synchronically analyzable as βάλλω (bállō) + -ίζω (-ízō).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /bal.lí.zɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /balˈli.zo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /βalˈli.zo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /valˈli.zo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /vaˈli.zo/
Verb
βαλλίζω • (ballízō)
- (Magna Graecia) to dance, jump about
Conjugation
Present: βαλλίζω, βαλλίζομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | βαλλίζω | βαλλίζεις | βαλλίζει | βαλλίζετον | βαλλίζετον | βαλλίζομεν | βαλλίζετε | βαλλίζουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | βαλλίζω | βαλλίζῃς | βαλλίζῃ | βαλλίζητον | βαλλίζητον | βαλλίζωμεν | βαλλίζητε | βαλλίζωσῐ(ν) | |||||
optative | βαλλίζοιμῐ | βαλλίζοις | βαλλίζοι | βαλλίζοιτον | βαλλιζοίτην | βαλλίζοιμεν | βαλλίζοιτε | βαλλίζοιεν | |||||
imperative | βάλλιζε | βαλλιζέτω | βαλλίζετον | βαλλιζέτων | βαλλίζετε | βαλλιζόντων | |||||||
middle/ passive | indicative | βαλλίζομαι | βαλλίζῃ, βαλλίζει | βαλλίζεται | βαλλίζεσθον | βαλλίζεσθον | βαλλιζόμεθᾰ | βαλλίζεσθε | βαλλίζονται | ||||
subjunctive | βαλλίζωμαι | βαλλίζῃ | βαλλίζηται | βαλλίζησθον | βαλλίζησθον | βαλλιζώμεθᾰ | βαλλίζησθε | βαλλίζωνται | |||||
optative | βαλλιζοίμην | βαλλίζοιο | βαλλίζοιτο | βαλλίζοισθον | βαλλιζοίσθην | βαλλιζοίμεθᾰ | βαλλίζοισθε | βαλλίζοιντο | |||||
imperative | βαλλίζου | βαλλιζέσθω | βαλλίζεσθον | βαλλιζέσθων | βαλλίζεσθε | βαλλιζέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | βαλλίζειν | βαλλίζεσθαι | |||||||||||
participle | m | βαλλίζων | βαλλιζόμενος | ||||||||||
f | βαλλίζουσᾰ | βαλλιζομένη | |||||||||||
n | βαλλῖζον | βαλλιζόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐβάλλιζον, ἐβαλλιζόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐβάλλιζον | ἐβάλλιζες | ἐβάλλιζε(ν) | ἐβαλλίζετον | ἐβαλλιζέτην | ἐβαλλίζομεν | ἐβαλλίζετε | ἐβάλλιζον | ||||
middle/ passive | indicative | ἐβαλλιζόμην | ἐβαλλίζου | ἐβαλλίζετο | ἐβαλλίζεσθον | ἐβαλλιζέσθην | ἐβαλλιζόμεθᾰ | ἐβαλλίζεσθε | ἐβαλλίζοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: βαλλιέω, βαλλιέομαι, βαλλισθήσομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | βαλλιέω | βαλλιέεις | βαλλιέει | βαλλιέετον | βαλλιέετον | βαλλιέομεν | βαλλιέετε | βαλλιέουσῐ(ν) | ||||
optative | βαλλιέοιμῐ | βαλλιέοις | βαλλιέοι | βαλλιέοιτον | βαλλιεοίτην | βαλλιέοιμεν | βαλλιέοιτε | βαλλιέοιεν | |||||
middle | indicative | βαλλιέομαι | βαλλιέῃ, βαλλιέει | βαλλιέεται | βαλλιέεσθον | βαλλιέεσθον | βαλλιεόμεθᾰ | βαλλιέεσθε | βαλλιέονται | ||||
optative | βαλλιεοίμην | βαλλιέοιο | βαλλιέοιτο | βαλλιέοισθον | βαλλιεοίσθην | βαλλιεοίμεθᾰ | βαλλιέοισθε | βαλλιέοιντο | |||||
passive | indicative | βαλλισθήσομαι | βαλλισθήσῃ | βαλλισθήσεται | βαλλισθήσεσθον | βαλλισθήσεσθον | βαλλισθησόμεθᾰ | βαλλισθήσεσθε | βαλλισθήσονται | ||||
optative | βαλλισθησοίμην | βαλλισθήσοιο | βαλλισθήσοιτο | βαλλισθήσοισθον | βαλλισθησοίσθην | βαλλισθησοίμεθᾰ | βαλλισθήσοισθε | βαλλισθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | βαλλιέειν | βαλλιέεσθαι | βαλλισθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | βαλλιέων | βαλλιεόμενος | βαλλισθησόμενος | |||||||||
f | βαλλιέουσᾰ | βαλλιεομένη | βαλλισθησομένη | ||||||||||
n | βαλλιέον | βαλλιεόμενον | βαλλισθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: βαλλιῶ, βαλλιοῦμαι, βαλλισθήσομαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | βαλλιῶ | βαλλιεῖς | βαλλιεῖ | βαλλιεῖτον | βαλλιεῖτον | βαλλιοῦμεν | βαλλιεῖτε | βαλλιοῦσῐ(ν) | ||||
optative | βαλλιοίην, βαλλιοῖμῐ | βαλλιοίης, βαλλιοῖς | βαλλιοίη, βαλλιοῖ | βαλλιοῖτον, βαλλιοίητον | βαλλιοίτην, βαλλιοιήτην | βαλλιοῖμεν, βαλλιοίημεν | βαλλιοῖτε, βαλλιοίητε | βαλλιοῖεν, βαλλιοίησᾰν | |||||
middle | indicative | βαλλιοῦμαι | βαλλιῇ | βαλλιεῖται | βαλλιεῖσθον | βαλλιεῖσθον | βαλλιούμεθᾰ | βαλλιεῖσθε | βαλλιοῦνται | ||||
optative | βαλλιοίμην | βαλλιοῖο | βαλλιοῖτο | βαλλιοῖσθον | βαλλιοίσθην | βαλλιοίμεθᾰ | βαλλιοῖσθε | βαλλιοῖντο | |||||
passive | indicative | βαλλισθήσομαι | βαλλισθήσῃ | βαλλισθήσεται | βαλλισθήσεσθον | βαλλισθήσεσθον | βαλλισθησόμεθᾰ | βαλλισθήσεσθε | βαλλισθήσονται | ||||
optative | βαλλισθησοίμην | βαλλισθήσοιο | βαλλισθήσοιτο | βαλλισθήσοισθον | βαλλισθησοίσθην | βαλλισθησοίμεθᾰ | βαλλισθήσοισθε | βαλλισθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | βαλλιεῖν | βαλλιεῖσθαι | βαλλισθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | βαλλιῶν | βαλλιούμενος | βαλλισθησόμενος | |||||||||
f | βαλλιοῦσᾰ | βαλλιουμένη | βαλλισθησομένη | ||||||||||
n | βαλλιοῦν | βαλλιούμενον | βαλλισθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐβάλλισᾰ, ἐβαλλισᾰ́μην, ἐβαλλίσθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐβάλλισᾰ | ἐβάλλισᾰς | ἐβάλλισε(ν) | ἐβαλλίσᾰτον | ἐβαλλισᾰ́την | ἐβαλλίσᾰμεν | ἐβαλλίσᾰτε | ἐβάλλισᾰν | ||||
subjunctive | βαλλίσω | βαλλίσῃς | βαλλίσῃ | βαλλίσητον | βαλλίσητον | βαλλίσωμεν | βαλλίσητε | βαλλίσωσῐ(ν) | |||||
optative | βαλλίσαιμῐ | βαλλίσειᾰς, βαλλίσαις | βαλλίσειε(ν), βαλλίσαι | βαλλίσαιτον | βαλλισαίτην | βαλλίσαιμεν | βαλλίσαιτε | βαλλίσειᾰν, βαλλίσαιεν | |||||
imperative | βάλλισον | βαλλισᾰ́τω | βαλλίσᾰτον | βαλλισᾰ́των | βαλλίσᾰτε | βαλλισᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐβαλλισᾰ́μην | ἐβαλλίσω | ἐβαλλίσᾰτο | ἐβαλλίσᾰσθον | ἐβαλλισᾰ́σθην | ἐβαλλισᾰ́μεθᾰ | ἐβαλλίσᾰσθε | ἐβαλλίσᾰντο | ||||
subjunctive | βαλλίσωμαι | βαλλίσῃ | βαλλίσηται | βαλλίσησθον | βαλλίσησθον | βαλλισώμεθᾰ | βαλλίσησθε | βαλλίσωνται | |||||
optative | βαλλισαίμην | βαλλίσαιο | βαλλίσαιτο | βαλλίσαισθον | βαλλισαίσθην | βαλλισαίμεθᾰ | βαλλίσαισθε | βαλλίσαιντο | |||||
imperative | βάλλισαι | βαλλισᾰ́σθω | βαλλίσᾰσθον | βαλλισᾰ́σθων | βαλλίσᾰσθε | βαλλισᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐβαλλίσθην | ἐβαλλίσθης | ἐβαλλίσθη | ἐβαλλίσθητον | ἐβαλλισθήτην | ἐβαλλίσθημεν | ἐβαλλίσθητε | ἐβαλλίσθησᾰν | ||||
subjunctive | βαλλισθῶ | βαλλισθῇς | βαλλισθῇ | βαλλισθῆτον | βαλλισθῆτον | βαλλισθῶμεν | βαλλισθῆτε | βαλλισθῶσῐ(ν) | |||||
optative | βαλλισθείην | βαλλισθείης | βαλλισθείη | βαλλισθεῖτον, βαλλισθείητον | βαλλισθείτην, βαλλισθειήτην | βαλλισθεῖμεν, βαλλισθείημεν | βαλλισθεῖτε, βαλλισθείητε | βαλλισθεῖεν, βαλλισθείησᾰν | |||||
imperative | βαλλίσθητῐ | βαλλισθήτω | βαλλίσθητον | βαλλισθήτων | βαλλίσθητε | βαλλισθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | βαλλῖσαι | βαλλίσᾰσθαι | βαλλισθῆναι | ||||||||||
participle | m | βαλλίσᾱς | βαλλισᾰ́μενος | βαλλισθείς | |||||||||
f | βαλλίσᾱσᾰ | βαλλισᾰμένη | βαλλισθεῖσᾰ | ||||||||||
n | βαλλῖσᾰν | βαλλισᾰ́μενον | βαλλισθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: βεβάλλικᾰ, βεβάλλισμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | βεβάλλικᾰ | βεβάλλικᾰς | βεβάλλικε(ν) | βεβαλλίκᾰτον | βεβαλλίκᾰτον | βεβαλλίκᾰμεν | βεβαλλίκᾰτε | βεβαλλίκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | βεβαλλίκω | βεβαλλίκῃς | βεβαλλίκῃ | βεβαλλίκητον | βεβαλλίκητον | βεβαλλίκωμεν | βεβαλλίκητε | βεβαλλίκωσῐ(ν) | |||||
optative | βεβαλλίκοιμῐ, βεβαλλικοίην | βεβαλλίκοις, βεβαλλικοίης | βεβαλλίκοι, βεβαλλικοίη | βεβαλλίκοιτον | βεβαλλικοίτην | βεβαλλίκοιμεν | βεβαλλίκοιτε | βεβαλλίκοιεν | |||||
imperative | βεβάλλικε | βεβαλλικέτω | βεβαλλίκετον | βεβαλλικέτων | βεβαλλίκετε | βεβαλλικόντων | |||||||
middle/ passive | indicative | βεβάλλισμαι | βεβάλλισαι | βεβάλλισται | βεβάλλισθον | βεβάλλισθον | βεβαλλίσμεθᾰ | βεβάλλισθε | βεβαλλίσᾰται | ||||
subjunctive | βεβαλλισμένος ὦ | βεβαλλισμένος ᾖς | βεβαλλισμένος ᾖ | βεβαλλισμένω ἦτον | βεβαλλισμένω ἦτον | βεβαλλισμένοι ὦμεν | βεβαλλισμένοι ἦτε | βεβαλλισμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | βεβαλλισμένος εἴην | βεβαλλισμένος εἴης | βεβαλλισμένος εἴη | βεβαλλισμένω εἴητον/εἶτον | βεβαλλισμένω εἰήτην/εἴτην | βεβαλλισμένοι εἴημεν/εἶμεν | βεβαλλισμένοι εἴητε/εἶτε | βεβαλλισμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | βεβάλλισο | βεβαλλίσθω | βεβάλλισθον | βεβαλλίσθων | βεβάλλισθε | βεβαλλίσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | βεβαλλικέναι | βεβαλλῖσθαι | |||||||||||
participle | m | βεβαλλικώς | βεβαλλισμένος | ||||||||||
f | βεβαλλικυῖᾰ | βεβαλλισμένη | |||||||||||
n | βεβαλλικός | βεβαλλισμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ἐβεβαλλίκειν, ἐβεβαλλίσμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐβεβαλλίκειν, ἐβεβαλλίκη | ἐβεβαλλίκεις, ἐβεβαλλίκης | ἐβεβαλλίκει(ν) | ἐβεβαλλίκετον | ἐβεβαλλικέτην | ἐβεβαλλίκεμεν | ἐβεβαλλίκετε | ἐβεβαλλίκεσᾰν | ||||
middle/ passive | indicative | ἐβεβαλλίσμην | ἐβεβάλλισο | ἐβεβάλλιστο | ἐβεβάλλισθον | ἐβεβαλλίσθην | ἐβεβαλλίσμεθᾰ | ἐβεβάλλισθε | ἐβεβαλλίσᾰτο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Derived terms
- βαλλισμός (ballismós)
Related terms
- βάλλω (bállō)
- βέλεμνον (bélemnon)
- βελόνη (belónē)
- βέλος (bélos)
- βλῆμα (blêma)
- βλητός (blētós)
- βλῆτρον (blêtron)
- βολέω (boléō)
- βολή (bolḗ)
- βολίς (bolís)
- βόλος (bólos)
References
- “βαλλίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press