αὐτεπάγγελτος

αὐτεπάγγελτος

Ancient Greek

Etymology

αὐτο- (auto-) +‎ ἐπαγγέλλω (epangéllō) +‎ -τος (-tos)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /au̯.te.páŋ.ɡel.tos/ → /aɸ.teˈpaɲ.ɟel.tos/ → /af.teˈpaɲ.ɟel.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /au̯.te.páŋ.ɡel.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aʍ.teˈpaŋ.ɡel.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɸ.teˈpaɲ.ɟel.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /af.teˈpaɲ.ɟel.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /af.teˈpaɲ.ɟel.tos/

Adjective

αὐτεπάγγελτος • (autepángeltos) m or f (neuter αὐτεπάγγελτον); second declension

1. offering of oneself, offering of one's own free will

Adjective

Second declension of αὐτεπάγγελτος; αὐτεπάγγελτον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		αὐτεπάγγελτος autepángeltos	αὐτεπάγγελτον autepángelton		αὐτεπαγγέλτω autepangéltō	αὐτεπαγγέλτω autepangéltō		αὐτεπάγγελτοι autepángeltoi	αὐτεπάγγελτᾰ autepángelta
Genitive		αὐτεπαγγέλτου autepangéltou	αὐτεπαγγέλτου autepangéltou		αὐτεπαγγέλτοιν autepangéltoin	αὐτεπαγγέλτοιν autepangéltoin		αὐτεπαγγέλτων autepangéltōn	αὐτεπαγγέλτων autepangéltōn
Dative		αὐτεπαγγέλτῳ autepangéltōi	αὐτεπαγγέλτῳ autepangéltōi		αὐτεπαγγέλτοιν autepangéltoin	αὐτεπαγγέλτοιν autepangéltoin		αὐτεπαγγέλτοις autepangéltois	αὐτεπαγγέλτοις autepangéltois
Accusative		αὐτεπάγγελτον autepángelton	αὐτεπάγγελτον autepángelton		αὐτεπαγγέλτω autepangéltō	αὐτεπαγγέλτω autepangéltō		αὐτεπαγγέλτους autepangéltous	αὐτεπάγγελτᾰ autepángelta
Vocative		αὐτεπάγγελτε autepángelte	αὐτεπάγγελτον autepángelton		αὐτεπαγγέλτω autepangéltō	αὐτεπαγγέλτω autepangéltō		αὐτεπάγγελτοι autepángeltoi	αὐτεπάγγελτᾰ autepángelta
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		αὐτεπαγγέλτως autepangéltōs			αὐτεπαγγελτότερος autepangeltóteros			αὐτεπαγγελτότᾰτος autepangeltótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• αὐτεπάγγελτος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• αὐτεπάγγελτος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2023)
• “αὐτεπάγγελτος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • free will idem, page 343.
  • own idem, page 587.
  • spontaneous idem, page 804.
  • unsolicited idem, page 932.
  • voluntarily idem, page 956.
  • willing idem, page 979.