αόριστος
See also: ἀόριστος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀόριστος (aóristos).
Adjective
αόριστος • (aóristos) m (feminine αόριστη, neuter αόριστο)
- vague
- (grammar) indefinite
- (grammar) preterite
Declension
declension of αόριστος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αόριστος | αόριστη | αόριστο | αόριστοι | αόριστες | αόριστα |
| genitive | αόριστου | αόριστης | αόριστου | αόριστων | αόριστων | αόριστων |
| accusative | αόριστο | αόριστη | αόριστο | αόριστους | αόριστες | αόριστα |
| vocative | αόριστε | αόριστη | αόριστο | αόριστοι | αόριστες | αόριστα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αόριστος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αόριστος (o pio aóristos), etc.) | |||||
Derived terms
- (abbreviation) αόρ. (aór.)
- (abbreviation) αόριστ. (aórist.)
Noun
αόριστος • (aóristos) m (plural αόριστοι)
- (grammar) aorist, past tense, simple past, perfective past
Declension
declension of αόριστος
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αόριστος • | αόριστοι • |
| genitive | αορίστου • | αορίστων • |
| accusative | αόριστο • | αορίστους • |
| vocative | αόριστε • | αόριστοι • |
Derived terms
- (abbreviation) αόρ. (aór.)
- (abbreviation) αόριστ. (aórist.)