αφήγηση
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀφήγησῐς (aphḗgēsis), from Ancient Greek ἀφηγέομαι (aphēgéomai), from ἀφ- (aph-) + ἡγέομαι (hēgéomai, “to lead”).
Pronunciation
- IPA(key): /aˈfiʝisi/
- Hyphenation: α‧φή‧γη‧ση
Noun
αφήγηση • (afígisi) f (plural αφηγήσεις)
- narration, account
Declension
declension of αφήγηση
| case \\ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αφήγηση • | αφηγήσεις • | |
| genitive | αφήγησης • | αφηγήσεων • | |
| accusative | αφήγηση • | αφηγήσεις • | |
| vocative | αφήγηση • | αφηγήσεις • | |
| Also, older or formal genitive singlar: αφηγήσεως • | |||
Related terms
- αφηγητής m (afigitís, “narrator”)
- αφηγητικός (afigitikós, “narrative”)
- αφηγούμαι (afigoúmai, “to narrate, to recount”)