αυτοκινούμενος

αυτοκινούμενος

Greek

Etymology

Calque of English automotive. From Hellenistic Koine αὐτοκινέω / αὐτοκινῶ (“I have control of motion”). Morphologically, αυτο- (“auto-”) +‎ κινούμενος (“present perfect participle of κινώ "I move”).[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /a.fto.ciˈnu.me.nos/
• Hyphenation: αυ‧το‧κι‧νού‧με‧νος

Adjective

αυτοκινούμενος • (aftokinoúmenos) m (feminine αυτοκινούμενη, neuter αυτοκινούμενο)

1. motorised (UK), motorized (US)
2. automotive

Declension

declension of αυτοκινούμενος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αυτοκινούμενος	αυτοκινούμενη	αυτοκινούμενο	αυτοκινούμενοι	αυτοκινούμενες	αυτοκινούμενα
genitive	αυτοκινούμενου	αυτοκινούμενης	αυτοκινούμενου	αυτοκινούμενων	αυτοκινούμενων	αυτοκινούμενων
accusative	αυτοκινούμενο	αυτοκινούμενη	αυτοκινούμενο	αυτοκινούμενους	αυτοκινούμενες	αυτοκινούμενα
vocative	αυτοκινούμενε	αυτοκινούμενη	αυτοκινούμενο	αυτοκινούμενοι	αυτοκινούμενες	αυτοκινούμενα

Synonyms

• αυτοκίνητος (aftokínitos, “adjective”)
• Α/Κ (A/K, initialism)

Antonyms

• ετεροκίνητος (eterokínitos, “moved by external source”)

Related terms

• see: αυτοκίνητο n (aftokínito, “automobile, car”)

References

1. αυτοκινούμενος in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.