αυστηρός

αυστηρός

See also: αὐστηρός

Greek

Etymology

From Ancient Greek αὐστηρός (austērós).

Adjective

αυστηρός • (afstirós) m (feminine αυστηρή or αυστηρά, neuter αυστηρό)

1. strict, severe, harsh
2. austere

Declension

declension of αυστηρός

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αυστηρός	αυστηρή / αυστηρά	αυστηρό	αυστηροί	αυστηρές	αυστηρά
genitive	αυστηρού	αυστηρής / αυστηράς	αυστηρού	αυστηρών	αυστηρών	αυστηρών
accusative	αυστηρό	αυστηρή / αυστηρά	αυστηρό	αυστηρούς	αυστηρές	αυστηρά
vocative	αυστηρέ	αυστηρή / αυστηρά	αυστηρό	αυστηροί	αυστηρές	αυστηρά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αυστηρός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αυστηρός (o pio afstirós), etc.)
notes	Those in -ά are learned forms.

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αυστηρότερος	αυστηρότερη	αυστηρότερο	αυστηρότεροι	αυστηρότερες	αυστηρότερα
genitive	αυστηρότερου	αυστηρότερης	αυστηρότερου	αυστηρότερων	αυστηρότερων	αυστηρότερων
accusative	αυστηρότερο	αυστηρότερη	αυστηρότερο	αυστηρότερους	αυστηρότερες	αυστηρότερα
vocative	αυστηρότερε	αυστηρότερη	αυστηρότερο	αυστηρότεροι	αυστηρότερες	αυστηρότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αυστηρότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αυστηρότατος	αυστηρότατη	αυστηρότατο	αυστηρότατοι	αυστηρότατες	αυστηρότατα
genitive	αυστηρότατου	αυστηρότατης	αυστηρότατου	αυστηρότατων	αυστηρότατων	αυστηρότατων
accusative	αυστηρότατο	αυστηρότατη	αυστηρότατο	αυστηρότατους	αυστηρότατες	αυστηρότατα
vocative	αυστηρότατε	αυστηρότατη	αυστηρότατο	αυστηρότατοι	αυστηρότατες	αυστηρότατα

Related terms

• αυστηρότητα f (afstirótita, “strictness”)
• αυστηρώς (afstirós, “strictly”)