ατίθασος
Greek
Adjective
ατίθασος • (atíthasos) m (feminine ατίθαση, neuter ατίθασο)
- indocile
- insubordinate
- rebellious
- tameless
- refractory
- undisciplined
Declension
declension of ατίθασος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ατίθασος | ατίθαση | ατίθασο | ατίθασοι | ατίθασες | ατίθασα |
| genitive | ατίθασου | ατίθασης | ατίθασου | ατίθασων | ατίθασων | ατίθασων |
| accusative | ατίθασο | ατίθαση | ατίθασο | ατίθασους | ατίθασες | ατίθασα |
| vocative | ατίθασε | ατίθαση | ατίθασο | ατίθασοι | ατίθασες | ατίθασα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ατίθασος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ατίθασος (o pio atíthasos), etc.) | |||||
Synonyms
- ανυπάκουος (anypákouos)
- ανυπότακτος (anypótaktos)