ασυνεχής
See also: ἀσυνεχής
Greek
Etymology
From Koine Greek ἀσυνεχής (asunekhḗs).
Adjective
ασυνεχής • (asynechís) m (feminine ασυνεχής, neuter ασυνεχές)
- discontinuous, abrupt
Declension
declension of ασυνεχής
number case / gender | singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ασυνεχής • | ασυνεχής • | ασυνεχές • | ασυνεχείς • | ασυνεχείς • | ασυνεχή • |
genitive | ασυνεχούς • | ασυνεχούς • | ασυνεχούς • | ασυνεχών • | ασυνεχών • | ασυνεχών • |
accusative | ασυνεχή • | ασυνεχή • | ασυνεχές • | ασυνεχείς • | ασυνεχείς • | ασυνεχή • |
vocative | ασυνεχή • / ασυνεχής • | ασυνεχής • | ασυνεχές • | ασυνεχείς • | ασυνεχείς • | ασυνεχή • |
derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ασυνεχής, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ασυνεχής (o pio asynechís), etc.) |
Derived terms
- ασυνέχεια (asynécheia)
Further reading
- ασυνεχής in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.