ασυγχώρητος
See also: ἀσυγχώρητος
Greek
Alternative forms
- ασυγχώρετος (asynchóretos)
Etymology
From Koine Greek ἀσυγχώρητος (“forbidden; one who does not forgive”). Synchronically, from α- (a-) + συγχωρώ (synchoró) + -τος (-tos).
Pronunciation
- IPA(key): /a.siŋˈxo.ri.tos/
- Hyphenation: α‧συγ‧χώ‧ρη‧τος
Adjective
ασυγχώρητος • (asynchóritos) m
- unforgivable
Declension
declension of ασυγχώρητος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ασυγχώρητος | ασυγχώρητη | ασυγχώρητο | ασυγχώρητοι | ασυγχώρητες | ασυγχώρητα |
| genitive | ασυγχώρητου | ασυγχώρητης | ασυγχώρητου | ασυγχώρητων | ασυγχώρητων | ασυγχώρητων |
| accusative | ασυγχώρητο | ασυγχώρητη | ασυγχώρητο | ασυγχώρητους | ασυγχώρητες | ασυγχώρητα |
| vocative | ασυγχώρητε | ασυγχώρητη | ασυγχώρητο | ασυγχώρητοι | ασυγχώρητες | ασυγχώρητα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ασυγχώρητος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ασυγχώρητος (o pio asynchóritos), etc.) | |||||
Related terms
- see: συγχωρώ (synchoró, “forgive”)
References
- ασυγχώρητος in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.