ασθενής

ασθενής

See also: ἀσθενής

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀσθενής (asthenḗs).

Adjective

ασθενής • (asthenís) m (feminine ασθενής, neuter ασθενές)

1. sick, ill
2. feeble, weak, poorly

Declension

declension of ασθενής

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασθενής •	ασθενής •	ασθενές •	ασθενείς •	ασθενείς •	ασθενή •
genitive	ασθενούς •	ασθενούς •	ασθενούς •	ασθενών •	ασθενών •	ασθενών •
accusative	ασθενή •	ασθενή •	ασθενές •	ασθενείς •	ασθενείς •	ασθενή •
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ασθενής, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ασθενής (o pio asthenís), etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασθενέστερος	ασθενέστερη	ασθενέστερο	ασθενέστεροι	ασθενέστερες	ασθενέστερα
genitive	ασθενέστερου	ασθενέστερης	ασθενέστερου	ασθενέστερων	ασθενέστερων	ασθενέστερων
accusative	ασθενέστερο	ασθενέστερη	ασθενέστερο	ασθενέστερους	ασθενέστερες	ασθενέστερα
vocative	ασθενέστερε	ασθενέστερη	ασθενέστερο	ασθενέστεροι	ασθενέστερες	ασθενέστερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ασθενέστερος", etc)

Synonyms

• (sick): άρρωστος (árrostos)
• (weak): ελαφρύς (elafrýs)

Related terms

• ασθένεια f (asthéneia, “illness”)
• ασθενοφόρο n (asthenofóro, “ambulance”)
• ασθενώ (asthenó, “to be ill”)

Noun

ασθενής • (asthenís) m or f (plural ασθενείς)

1. (medicine) patient (a person receiving medical treatment)

Declension

declension of ασθενής

	singular	plural
nominative	ασθενής •	ασθενές •
genitive	ασθενή •	ασθενών •
accusative	ασθενή •	ασθενές •
vocative	ασθενή •	ασθενές •

Related terms

• εξωτερικός ασθενής m (exoterikós asthenís, “outpatient”)