απόγονος
See also: ἀπόγονος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀπόγονος. Morphologically, from από- (apó-, “from”) + γόνος (gónos, “descendant”).
Pronunciation
- IPA(key): /aˈpo.ɣo.nos/
- Hyphenation: α‧πό‧γο‧νος
Noun
απόγονος • (apógonos) m or f (plural απόγονοι)
- descendant, progeny
- child, offspring
Declension
declension of απόγονος
| case \\ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | απόγονος • | απόγονοι • |
| genitive | απογόνου • | απογόνων • |
| accusative | απόγονο • | απογόνους • |
| vocative | απόγονε • | απόγονοι • |
Synonyms
- (descendant): βλαστός m (vlastós, “scion”)
Related terms
- αρχέγονος (archégonos, “primordial”)
- εγγονός m (engonós, “grandson”)
- επίγονος m (epígonos, “descendant”)
- πρόγονος m (prógonos, “ancestor”)
- προγονός m (progonós, “stepson”), προγονή m (progoní, “stepdaughter”)
- and see: γόνος m (gónos, “offspring”)