απροχώρητο
Greek
Noun
απροχώρητο • (aprochórito) n (plural απροχώρητα)
- A point beyond which an unpleasant situation cannot continue. (chiefly found in phrases)
- φτάνω στο απροχώρητο ― ftáno sto aprochórito ― to reach the end of your tether
- όταν τα πράγματα φτάνουν στο απροχώρητο ― ótan ta prágmata ftánoun sto aprochórito ― when the chips are down
Declension
declension of απροχώρητο
| case \\ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | απροχώρητο • | απροχώρητα • |
| genitive | απροχώρητου • | απροχώρητων • |
| accusative | απροχώρητο • | απροχώρητα • |
| vocative | απροχώρητο • | απροχώρητα • |
Derived terms
- φτάνω στο απροχώρητο (ftáno sto aprochórito, “to reach the end of one's tether”)
Adjective
απροχώρητο • (aprochórito)
- Accusative singular masculine form of απροχώρητος (aprochóritos).
- Nominative, accusative and vocative singular neuter form of απροχώρητος (aprochóritos).
Further reading
- απροχώρητο - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.