απροστάτευτος

απροστάτευτος

Greek

Adjective

απροστάτευτος • (aprostáteftos) m (feminine απροστάτευτη, neuter απροστάτευτο)

1. defenceless (UK), defenseless (US)
2. unprotected

Declension

declension of απροστάτευτος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απροστάτευτος	απροστάτευτη	απροστάτευτο	απροστάτευτοι	απροστάτευτες	απροστάτευτα
genitive	απροστάτευτου	απροστάτευτης	απροστάτευτου	απροστάτευτων	απροστάτευτων	απροστάτευτων
accusative	απροστάτευτο	απροστάτευτη	απροστάτευτο	απροστάτευτους	απροστάτευτες	απροστάτευτα
vocative	απροστάτευτε	απροστάτευτη	απροστάτευτο	απροστάτευτοι	απροστάτευτες	απροστάτευτα
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο απροστάτευτος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο απροστάτευτος (o pio aprostáteftos), etc.)

Synonyms

• ανυπεράσπιστος (anyperáspistos)

Related terms

• see: προστασία f (prostasía, “protection”)