αποφαίνομαι
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /a.poˈfe.no.me/
- Hyphenation: α‧πο‧φαί‧νο‧μαι
Etymology 1
Learnedly, from Ancient Greek ἀποφαίνω (apophaínō, “diσplay; declare”) as in the phrase (with mediopassive form) ἀποφαίνομαι (apophaínomai) γνώμην f (gnṓmēn, accusative singular) "declare [one's] opinion" and Semantic loan from French se déclarer.[1] Morphologically, απο- (apo-) + φαίνομαι (faínomai, “appear”).
Verb
αποφαίνομαι • (apofaínomai) deponent (past αποφάνθηκα)
- I give a verdict, rule, adjudicate
- το δικαστήριο αποφαίνεται ότι... ― to dikastírio apofaínetai óti... ― the court rules that...
- I express a opinion or point of view
Conjugation
αποφαίνομαι (deponent: passive forms only)
| Passive voice ➤ | ||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
| 1 sg | αποφαίνομαι | αποφανθώ |
| 2 sg | αποφαίνεσαι | αποφανθείς |
| 3 sg | αποφαίνεται | αποφανθεί |
| 1 pl | αποφαινόμαστε | αποφανθούμε |
| 2 pl | αποφαίνεστε, αποφαινόσαστε | αποφανθείτε |
| 3 pl | αποφαίνονται | αποφανθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
| 1 sg | αποφαινόμουν(α) | αποφθάνθηκα |
| 2 sg | αποφαινόσουν(α) | αποφθάνθηκες |
| 3 sg | αποφαινόταν(ε) | αποφθάνθηκε |
| 1 pl | αποφαινόμασταν, (‑όμαστε) | αποφανθήκαμε |
| 2 pl | αποφαινόσασταν, (‑όσαστε) | αποφανθήκατε |
| 3 pl | αποφαίνονταν, (αποφαινόντουσαν) | αποφθάνθηκαν, αποφανθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
| 1 sg | θα αποφαίνομαι ➤ | θα αποφανθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αποφαίνεσαι, … | θα αποφανθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | ||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αποφανθεί | |
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αποφανθεί | |
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αποφανθεί | |
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | — |
| 2 pl | αποφαίνεστε | αποφανθείτε |
| Other forms | Passive voice | |
| Present participle ➤ | αποφαινόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | |
| Perfect participle ➤ | — | |
| Nonfinite form ➤ | αποφανθεί | |
| Notes Appendix:Greek verbs | • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |
Related terms
- απόφανση f (apófansi, “declarative statement”)
- αποφαντικός (apofantikós, “declarative, assertoric”)
Synonyms
- κρίνω (kríno, “judge, access”)
- γνωμοδοτώ (gnomodotó) / γνωματεύω (gnomatévo)
See also
- αποφασίζω (apofasízo, “I decide”)
- απόφαση f (apófasi, “decision”)
Further reading
- αποφαίνομαι in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
Etymology 2
Learnedly, from the passive form ἀποφαίνομαι (apophaínomai) of the Mediaeval Byzantine Greek ἀποφαίνω (apophaínō, “sense: become apparent”), from Ancient Greek ἀποφαίνω (apophaínō).
Verb
αποφαίνομαι • (apofaínomai) deponent (past αποφάνηκα)[2][3]
- (rare, learned) a near-synonym of φαίνομαι (faínomai) with the following senses
- (impersonal, 3rd person αποφαίνεται (apofaínetai)) seem, appear (without attractingattention, keeping in the background) [3] become apparent
- δεν της αποφαίνεται πως είναι έγκυος ― den tis apofaínetai pos eínai égkyos ― she does not show/give the impression that she is pregnant
- Ήταν ένα μήνα άρρωστος αλλά δεν του αποφαίνεται καθόλου.
- Ítan éna mína árrostos allá den tou apofaínetai kathólou.
- He was ill for a month but he doesn't look it at all.[3]
- Τα 'χε με τον διευθυντή αλλά φρόντιζε να μην αποφαίνεται.
- Ta 'che me ton diefthyntí allá fróntize na min apofaínetai.
- She had an affair with the manager but she took care not to make it evident/apparent/not to show it.[3]
- be felt, be perceived, make an impression [2] not to feel/look it[3]
- Έχασε ένα εκατομμύριο στο καζίνο αλλά δεν του αποφάνηκε.
- Échase éna ekatommýrio sto kazíno allá den tou apofánike.
- He lost a million in the casino but he didn't feel it/he didn't mind it/it didn't make much difference to him.[3]
- (impersonal, 3rd person αποφαίνεται (apofaínetai)) seem, appear (without attractingattention, keeping in the background) [3] become apparent
Conjugation
αποφαίνομαι (deponent: passive forms only)
| Passive voice ➤ | ||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
| 1 sg | αποφαίνομαι | αποφανώ |
| 2 sg | αποφαίνεσαι | αποφανείς |
| 3 sg | αποφαίνεται | αποφανεί |
| 1 pl | αποφαινόμαστε | αποφανούμε |
| 2 pl | αποφαίνεστε, αποφαινόσαστε | αποφανείτε |
| 3 pl | αποφαίνονται | αποφανούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
| 1 sg | αποφαινόμουν(α) | αποφάνηκα |
| 2 sg | αποφαινόσουν(α) | αποφάνηκες |
| 3 sg | αποφαινόταν(ε) | αποφάνηκε |
| 1 pl | αποφαινόμασταν, (‑όμαστε) | αποφανήκαμε |
| 2 pl | αποφαινόσασταν, (‑όσαστε) | αποφανήκατε |
| 3 pl | αποφαίνονταν, (αποφαινόντουσαν) | αποφάνηκαν, αποφανήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
| 1 sg | θα αποφαίνομαι ➤ | θα αποφανώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αποφαίνεσαι, … | θα αποφανείς, … |
| Perfect aspect ➤ | ||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αποφανεί | |
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αποφανεί | |
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αποφανεί | |
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | — |
| 2 pl | αποφαίνεστε | αποφανείτε |
| Other forms | Passive voice | |
| Present participle ➤ | — | |
| Perfect participle ➤ | — | |
| Nonfinite form ➤ | αποφανεί | |
| Notes Appendix:Greek verbs | • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |
Synonyms
- φαίνομαι (faínomai, “appear”)
- φανερώνομαι (fanerónomai) / γίνομαι (gínomai) φανερός (fanerós)
References
- αποφαίνομαι in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
- sense 1 αποφαίνομαι - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language
- Stavropoulos, D N (2008), G N Stavropoulos, editor, Oxford Greek-English Learner's Dictionary, Oxford: Oxford University Press
- s.v. «ἀποφααίνω» - Dimitrakos, Dimitrios B. (1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia