αποτροπή
Greek
Noun
αποτροπή • (apotropí) f (plural αποτροπές)
- deterrence, dissuasion
- prevention
Declension
declension of αποτροπή
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αποτροπή • | αποτροπές • |
| genitive | αποτροπής • | αποτροπών • |
| accusative | αποτροπή • | αποτροπές • |
| vocative | αποτροπή • | αποτροπές • |
Related terms
- αποτρεπτικός (apotreptikós, “deterrent”, adjective)
- αποτρέπω (apotrépo, “to deter, to dissuade”)
- αποτροπιάζω (apotropiázo, “to disgust”)
- αποτροπιασμός m (apotropiasmós, “repugnance”)
- αποτροπιαστικός (apotropiastikós, “repugnant”, adjective)
Further reading
