απολύω
See also: ἀπολύω
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀπολύω (apolúō). Morphologically, from απο- (apo-) + λύω (lýo).
Pronunciation
- IPA(key): /a.poˈli.o/
- Hyphenation: α‧πο‧λύ‧ω
- Homophone: απολλύω (apollýo)
Verb
απολύω • (apolýo) (simple past απέλυσα, απόλυσα, passive απολύομαι)
- release, give freedom to
- (employment) dismiss, lay off, discharge; (informal) fire, sack
- (military) discharge, demobilise; (informal) demob
- (religion) dismiss (from church, the service is finished)
- (colloquial) hurry
Conjugation
απολύω απολύομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | απολύω | απολύσω | απολύομαι | απολυθώ |
| 2 sg | απολύεις | απολύσεις | απολύεσαι | απολυθείς |
| 3 sg | απολύει | απολύσει | απολύεται | απολυθεί |
| 1 pl | απολύουμε, [‑ομε] | απολύσουμε, [‑ομε] | απολυόμαστε | απολυθούμε |
| 2 pl | απολύετε | απολύσετε | απολύεστε, απολυόσαστε | απολυθείτε |
| 3 pl | απολύουν(ε) | απολύσουν(ε) | απολύονται | απολυθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | απέλυα | απέλυσα, (απόλυσα)1 | απολυόμουν(α) | απολύθηκα |
| 2 sg | απέλυες | απέλυσες, απόλυσες | απολυόσουν(α) | απολύθηκες |
| 3 sg | απέλυε | απέλυσε, απόλυσε | απολυόταν(ε) | απολύθηκε |
| 1 pl | απολύαμε | απολύσαμε | απολυόμασταν, (‑όμαστε) | απολυθήκαμε |
| 2 pl | απολύατε | απολύσατε | απολυόσασταν, (‑όσαστε) | απολυθήκατε |
| 3 pl | απέλυαν, απολύαν(ε) | απέλυσαν, απολύσαν(ε), απόλυσαν | απολύονταν, (απολυόντουσαν) | απολύθηκαν, απολυθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα απολύω ➤ | θα απολύσω ➤ | θα απολύομαι ➤ | θα απολυθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα απολύεις, … | θα απολύσεις, … | θα απολύεσαι, … | θα απολυθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … απολύσει έχω, έχεις, … απολυμένο, ‑η, ‑ο ➤ | έχω, έχεις, … απολυθεί είμαι, είσαι, … απολυμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … απολύσει είχα, είχες, … απολυμένο, ‑η, ‑ο | είχα, είχες, … απολυθεί ήμουν, ήσουν, … απολυμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … απολύσει θα έχω, θα έχεις, … απολυμένο, ‑η, ‑ο | θα έχω, θα έχεις, … απολυθεί θα είμαι, θα είσαι, … απολυμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | απόλυε | απόλυσε, απόλυσε | — | απολύσου |
| 2 pl | απολύετε | απολύστε | απολύεστε | απολυθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | απολύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας απολύσει ➤ | απολυμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | απολύσει | απολυθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs | 1. Forms with internal augment "-έ-" απέλυσα or without, the more rare απόλυσα. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Homonyms
- απολλύω (apollýo, “to destroy, to annihilate, to lose”)
Related terms
- απόλυση f (apólysi, “dismissal, layoff”)
- εξαπολύω (exapolýo, “unleash”)
- Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα (Nῦn ἀpolýeis tὸn doῦlón sou, déspota, “Nunc dimittis servum tuum - Lord, now lettest thou thy servant depart”) (Luke, β' 25-35).
- and see: λύω (lýo, “untie; solve”)