αποκομίζω
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀποκομίζω. Morphologically, from απο- (“from”) + κομίζω (komízō) ("bring").
Pronunciation
- IPA(key): /a.po.koˈmi.zo/
- Hyphenation: α‧πο‧κο‧μί‧ζω
Verb
αποκομίζω • (apokomízo) (simple past αποκόμισα, απεκόμισα, passive αποκομίζομαι)
- carry away, remove
- carry away with me, gain
Conjugation
αποκομίζω αποκομίζομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | αποκομίζω | αποκομίσω | αποκομίζομαι | αποκομισθώ |
2 sg | αποκομίζεις | αποκομίσεις | αποκομίζεσαι | αποκομισθείς |
3 sg | αποκομίζει | αποκομίσει | αποκομίζεται | αποκομισθεί |
1 pl | αποκομίζουμε, [‑ομε] | αποκομίσουμε, [‑ομε] | αποκομιζόμαστε | αποκομισθούμε |
2 pl | αποκομίζετε | αποκομίσετε | αποκομίζεστε, αποκομιζόσαστε | αποκομισθείτε |
3 pl | αποκομίζουν(ε) | αποκομίσουν(ε) | αποκομίζονται | αποκομισθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | αποκόμιζα, {απεκόμιζα}1 | αποκόμισα, {απεκόμισα}1 | αποκομιζόμουν(α) | αποκομίσθηκα |
2 sg | αποκόμιζες, απεκόμιζες | αποκόμισες, απεκόμισες | αποκομιζόσουν(α) | αποκομίσθηκες |
3 sg | αποκόμιζε, απεκόμιζε | αποκόμισε, απεκόμισε | αποκομιζόταν(ε) | αποκομίσθηκε |
1 pl | αποκομίζαμε | αποκομίσαμε | αποκομιζόμασταν, (‑όμαστε) | αποκομισθήκαμε |
2 pl | αποκομίζατε | αποκομίσατε | αποκομιζόσασταν, (‑όσαστε) | αποκομισθήκατε |
3 pl | αποκόμιζαν, αποκομίζαν(ε), απεκόμιζαν | αποκόμισαν, αποκομίσαν(ε), απεκόμισαν | αποκομίζονταν, (αποκομιζόντουσαν) | αποκομίσθηκαν, αποκομισθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα αποκομίζω ➤ | θα αποκομίσω ➤ | θα αποκομίζομαι ➤ | θα αποκομισθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αποκομίζεις, … | θα αποκομίσεις, … | θα αποκομίζεσαι, … | θα αποκομισθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αποκομίσει | έχω, έχεις, … αποκομισθεί | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αποκομίσει | είχα, είχες, … αποκομισθεί | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αποκομίσει | θα έχω, θα έχεις, … αποκομισθεί | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | αποκόμιζε | αποκόμισε, απεκόμισε | — | αποκομίσου |
2 pl | αποκομίζετε | αποκομίστε | αποκομίζεστε | αποκομισθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | αποκομίζοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας αποκομίσει ➤ | — | ||
Nonfinite form➤ | αποκομίσει | αποκομισθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs | 1. Forms with internal augment απε- are very formal. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- αποκομιδή f (apokomidí)
- αποκόμιση f (apokómisi)
- συναποκομίζω (synapokomízo)