αποκοιμίζω

αποκοιμίζω

Greek

Verb

αποκοιμίζω • (apokoimízo) (simple past αποκοίμισα, passive —)

1. put to bed
2. (figuratively) lull into a false sense of security, put off one's guard

Conjugation

αποκοιμίζω

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	αποκοιμίζω	αποκοιμίσω
2 sg	αποκοιμίζεις	αποκοιμίσεις
3 sg	αποκοιμίζει	αποκοιμίσει
1 pl	αποκοιμίζουμε, [‑ομε]	αποκοιμίσουμε, [‑ομε]
2 pl	αποκοιμίζετε	αποκοιμίσετε
3 pl	αποκοιμίζουν(ε)	αποκοιμίσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	αποκοίμιζα	αποκοίμισα
2 sg	αποκοίμιζες	αποκοίμισες
3 sg	αποκοίμιζε	αποκοίμισε
1 pl	αποκοιμίζαμε	αποκοιμίσαμε
2 pl	αποκοιμίζατε	αποκοιμίσατε
3 pl	αποκοίμιζαν, αποκοιμίζαν(ε)	αποκοίμισαν, αποκοιμίσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα αποκοιμίζω ➤	θα αποκοιμίσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αποκοιμίζεις, …	θα αποκοιμίσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αποκοιμίσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αποκοιμίσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αποκοιμίσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αποκοίμιζε	αποκοίμισε
2 pl	αποκοιμίζετε	αποκοιμίστε
Other forms
Active present participle ➤	αποκοιμίζοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας αποκοιμίσει ➤
Passive perfect particple ➤	αποκοιμισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤	αποκοιμίσει
Notes	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• κοιμίζω (koimízo, “to put to sleep”)

• and see: κοιμάμαι (koimámai, “to sleep”)