αποδιωγμένος
Greek
Etymology
Perfect participle of αποδιώχνοαμι (apodióchnoami), passive voice of αποδιώχνω (apodióchno, “I dismiss”)
Participle
αποδιωγμένος • (apodiogménos) m (feminine αποδιωγμένη, neuter αποδιωγμένο)
- ousted, driven away, rejected
Declension
declension of αποδιωγμένος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποδιωγμένος • | αποδιωγμένη • | αποδιωγμένο • | αποδιωγμένοι • | αποδιωγμένες • | αποδιωγμένα • |
| genitive | αποδιωγμένου • | αποδιωγμένης • | αποδιωγμένου • | αποδιωγμένων • | αποδιωγμένων • | αποδιωγμένων • |
| accusative | αποδιωγμένο • | αποδιωγμένη • | αποδιωγμένο • | αποδιωγμένους • | αποδιωγμένες • | αποδιωγμένα • |
| vocative | αποδιωγμένε • | αποδιωγμένη • | αποδιωγμένο • | αποδιωγμένοι • | αποδιωγμένες • | αποδιωγμένα • |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αποδιωγμένος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αποδιωγμένος (o pio apodiogménos), etc.) | |||||