απηρχαιωμένος
Greek
Alternative forms
- απαρχαιωμένος (aparchaioménos) (standard Modern Greek)
Etymology
Participle in formal style from Katharevousa, as in Ancient Greek ἀπηρχαιωμένος (apērkhaiōménos), perfect participle of the passive verb ἀπαρχαιόομαι / ἀπαρχαιοῦμαι.
Pronunciation
- IPA(key): /apirçeoˈmenos/
- Hyphenation: α‧πηρ‧χαι‧ω‧μέ‧νος
Participle
απηρχαιωμένος • (apirchaioménos) m (feminine απηρχαιωμένη, neuter απηρχαιωμένο)
- Katharevousa (in polytonic script): ἀπηρχαιωμένος
- Alternative form of απαρχαιωμένος (aparchaioménos) (in archaic style)
Declension
declension of απηρχαιωμένος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απηρχαιωμένος | απηρχαιωμένη | απηρχαιωμένο | απηρχαιωμένοι | απηρχαιωμένες | απηρχαιωμένα |
| genitive | απηρχαιωμένου | απηρχαιωμένης | απηρχαιωμένου | απηρχαιωμένων | απηρχαιωμένων | απηρχαιωμένων |
| accusative | απηρχαιωμένο | απηρχαιωμένη | απηρχαιωμένο | απηρχαιωμένους | απηρχαιωμένες | απηρχαιωμένα |
| vocative | απηρχαιωμένε | απηρχαιωμένη | απηρχαιωμένο | απηρχαιωμένοι | απηρχαιωμένες | απηρχαιωμένα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο απηρχαιωμένος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο απηρχαιωμένος (o pio apirchaioménos), etc.) | |||||