απεριποίητος

απεριποίητος

Greek

Adjective

απεριποίητος • (aperipoíitos) m (feminine απεριποίητη, neuter απεριποίητο)

1. neglected, uncared-for, untended
2. unkempt, untidy

   Synonym: ατημέλητος (atimélitos)

Declension

declension of απεριποίητος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απεριποίητος •	απεριποίητη •	απεριποίητο •	απεριποίητοι •	απεριποίητες •	απεριποίητα •
genitive	απεριποίητου •	απεριποίητης •	απεριποίητου •	απεριποίητων •	απεριποίητων •	απεριποίητων •
accusative	απεριποίητο •	απεριποίητη •	απεριποίητο •	απεριποίητους •	απεριποίητες •	απεριποίητα •
vocative	απεριποίητε •	απεριποίητη •	απεριποίητο •	απεριποίητοι •	απεριποίητες •	απεριποίητα •
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο απεριποίητος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο απεριποίητος (o pio aperipoíitos), etc.)