απελπισία
Greek
Etymology
From Byzantine Greek ἀπελπισία (apelpisía), equivalent to απ- (ap-, “from”) + ελπισ- (ελπίζω) (elpis- (elpízo), “hope”) + -ία (-ía).
Pronunciation
IPA(key): /apelpiˈsia/
Noun
απελπισία • (apelpisía) f (uncountable)
- hopelessness, despair, distress
- Όταν κάποιος έχει κατάθλιψη, τον πιάνει απελπισία.
- Ótan kápoios échei katáthlipsi, ton piánei apelpisía.
- When someone is depressed, they become despaired.
- Synonyms: απόγνωση (apógnosi), απελπισμός (apelpismós)
- (figuratively) hopeless or disheartening situation
- Η κατάσταση είναι σκέτη απελπισία. ― I katástasi eínai skéti apelpisía. ― The situation is completely hopeless.
Declension
απελπισία
| case \\ number | singular |
|---|---|
| nominative | απελπισία • |
| genitive | απελπισίας • |
| accusative | απελπισία • |
| vocative | απελπισία • |
Related terms
- απελπίζω (apelpízo, “I bring despair”)
- άπελπις (ápelpis, “in despair, desperate”, adjective)
- απελπισμένα (apelpisména, “desperately”)
- απελπισμένος (apelpisménos, “desperate, hopeless”)
- απελπισμός m (apelpismós, “despair”)
- απελπιστικός (apelpistikós, “desperate situation”)