απατημένος
Greek
Etymology
Perfect participle of απατιέμαι (apatiémai) and απατώμαι (apatómai), passive voices of απατώ, απατάω (“deceive; mistake”).
Pronunciation
- IPA(key): /a.pa.tiˈme.nos/
- Hyphenation: α‧πα‧τη‧μέ‧νος
Participle
απατημένος • (apatiménos) m (feminine απατημένη, neuter απατημένο)
- cheated, whose spouse is unfaithful, deceived
- απατημένος σύζυγος ― apatiménos sýzygos ― deceived husband
- tricked, deceived
- Synonym: εξαπατημένος (exapatiménos)
Declension
declension of απατημένος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απατημένος • | απατημένη • | απατημένο • | απατημένοι • | απατημένες • | απατημένα • |
| genitive | απατημένου • | απατημένης • | απατημένου • | απατημένων • | απατημένων • | απατημένων • |
| accusative | απατημένο • | απατημένη • | απατημένο • | απατημένους • | απατημένες • | απατημένα • |
| vocative | απατημένε • | απατημένη • | απατημένο • | απατημένοι • | απατημένες • | απατημένα • |