απασάλειφτος
Greek
Adjective
απασάλειφτος • (apasáleiftos) m (feminine απασάλειφτη, neuter απασάλειφτο)
- undaubed, unsmeared
Declension
declension of απασάλειφτος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απασάλειφτος • | απασάλειφτη • | απασάλειφτο • | απασάλειφτοι • | απασάλειφτες • | απασάλειφτα • |
| genitive | απασάλειφτου • | απασάλειφτης • | απασάλειφτου • | απασάλειφτων • | απασάλειφτων • | απασάλειφτων • |
| accusative | απασάλειφτο • | απασάλειφτη • | απασάλειφτο • | απασάλειφτους • | απασάλειφτες • | απασάλειφτα • |
| vocative | απασάλειφτε • | απασάλειφτη • | απασάλειφτο • | απασάλειφτοι • | απασάλειφτες • | απασάλειφτα • |
Related terms
- see: αλείφω (aleífo, “to smear”)