απαραχάραχτος
Greek
Adjective
απαραχάραχτος • (aparachárachtos) m (feminine απαραχάραχτη, neuter απαραχάραχτο)
- Alternative form of απαραχάρακτος (aparacháraktos)
Declension
declension of απαραχάραχτος
number case / gender | singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | απαραχάραχτος • | απαραχάραχτη • | απαραχάραχτο • | απαραχάραχτοι • | απαραχάραχτες • | απαραχάραχτα • |
genitive | απαραχάραχτου • | απαραχάραχτης • | απαραχάραχτου • | απαραχάραχτων • | απαραχάραχτων • | απαραχάραχτων • |
accusative | απαραχάραχτο • | απαραχάραχτη • | απαραχάραχτο • | απαραχάραχτους • | απαραχάραχτες • | απαραχάραχτα • |
vocative | απαραχάραχτε • | απαραχάραχτη • | απαραχάραχτο • | απαραχάραχτοι • | απαραχάραχτες • | απαραχάραχτα • |