απαραχάρακτος
Greek
Adjective
απαραχάρακτος • (aparacháraktos) m (feminine απαραχάρακτη, neuter απαραχάρακτο)
- unforged, not faked, genuine
Declension
declension of απαραχάρακτος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απαραχάρακτος • | απαραχάρακτη • | απαραχάρακτο • | απαραχάρακτοι • | απαραχάρακτες • | απαραχάρακτα • |
| genitive | απαραχάρακτου • | απαραχάρακτης • | απαραχάρακτου • | απαραχάρακτων • | απαραχάρακτων • | απαραχάρακτων • |
| accusative | απαραχάρακτο • | απαραχάρακτη • | απαραχάρακτο • | απαραχάρακτους • | απαραχάρακτες • | απαραχάρακτα • |
| vocative | απαραχάρακτε • | απαραχάρακτη • | απαραχάρακτο • | απαραχάρακτοι • | απαραχάρακτες • | απαραχάρακτα • |
Related terms
- see: παραχαράσσω (paracharásso, “to forge”)