απαράδεκτος

απαράδεκτος

Greek

Alternative forms

• απαράδεχτος (aparádechtos) (informal)

Etymology

From Koine Greek ἀπαράδεκτος (aparádektos), equivalent to α- (a-, “not, un-, a-”) +‎ παραδεκτός (paradektós, “acceptable, accepted”).

Pronunciation

• IPA^(key): /apaˈɾaðektos/
• Hyphenation: α‧πα‧ρά‧δε‧κτος

Adjective

απαράδεκτος • (aparádektos) m (feminine απαράδεκτη, neuter απαράδεκτο)

1. unacceptable, objectionable

   Το φαγητό που σερβίρουν εδώ είναι εντελώς απαράδεκτο. ― To fagitó pou servíroun edó eínai entelós aparádekto. ― The food they serve here is completely unacceptable.

2. (law) inadmissible

Declension

declension of απαράδεκτος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απαράδεκτος	απαράδεκτη	απαράδεκτο	απαράδεκτοι	απαράδεκτες	απαράδεκτα
genitive	απαράδεκτου	απαράδεκτης	απαράδεκτου	απαράδεκτων	απαράδεκτων	απαράδεκτων
accusative	απαράδεκτο	απαράδεκτη	απαράδεκτο	απαράδεκτους	απαράδεκτες	απαράδεκτα
vocative	απαράδεκτε	απαράδεκτη	απαράδεκτο	απαράδεκτοι	απαράδεκτες	απαράδεκτα

Synonyms

• (unacceptable, inadmissible): αθέμιτος (athémitos), ανεπίτρεπτος (anepítreptos)

Antonyms

• (unacceptable, inadmissible): παραδεκτός (paradektós, “acceptable, admissible”)

Derived terms

• απαράδεκτα (aparádekta, “unacceptably”) (adverb)
• απαραδέκτως (aparadéktos, “unacceptably”) (adverb, formal)