απαιτούμενος
Greek
Etymology
Present participle of απαιτούμαι (apaitoúmai), passive voice of απαιτώ (apaitó, “to demand”)
Adjective
απαιτούμενος • (apaitoúmenos) m (feminine απαιτούμενη, neuter απαιτούμενο)
- necessary, required, requisite
Declension
declension of απαιτούμενος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απαιτούμενος • | απαιτούμενη • | απαιτούμενο • | απαιτούμενοι • | απαιτούμενες • | απαιτούμενα • |
| genitive | απαιτούμενου • | απαιτούμενης • | απαιτούμενου • | απαιτούμενων • | απαιτούμενων • | απαιτούμενων • |
| accusative | απαιτούμενο • | απαιτούμενη • | απαιτούμενο • | απαιτούμενους • | απαιτούμενες • | απαιτούμενα • |
| vocative | απαιτούμενε • | απαιτούμενη • | απαιτούμενο • | απαιτούμενοι • | απαιτούμενες • | απαιτούμενα • |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο απαιτούμενος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο απαιτούμενος (o pio apaitoúmenos), etc.) | |||||
Related terms
- see: απαιτώ (apaitó, “to demand”)