αξιωματικός

αξιωματικός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀξιωματικός (axiōmatikós), in turn from ἀξίωμα (axíōma, “rank, importance”).

Pronunciation

• IPA^(key): /aksiomatiˈkos/
• Hyphenation: α‧ξι‧ω‧μα‧τι‧κός

Adjective

αξιωματικός • (axiomatikós) m (feminine αξιωματική, neuter αξιωματικό)

1. authoritative, axiomatic

Declension

declension of αξιωματικός

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αξιωματικός	αξιωματική	αξιωματικό	αξιωματικοί	αξιωματικές	αξιωματικά
genitive	αξιωματικού	αξιωματικής	αξιωματικού	αξιωματικών	αξιωματικών	αξιωματικών
accusative	αξιωματικό	αξιωματική	αξιωματικό	αξιωματικούς	αξιωματικές	αξιωματικά
vocative	αξιωματικέ	αξιωματική	αξιωματικό	αξιωματικοί	αξιωματικές	αξιωματικά

Noun

αξιωματικός • (axiomatikós) m (plural αξιωματικοί)

1. (military) officer
2. (chess) bishop

   Synonym: τρελός (trelós)

Declension

declension of αξιωματικός

	singular	plural
nominative	αξιωματικός •	αξιωματικοί •
genitive	αξιωματικού •	αξιωματικών •
accusative	αξιωματικό •	αξιωματικούς •
vocative	αξιωματικέ •	αξιωματικοί •

Related terms

• αξιωματούχος m (axiomatoúchos, “official, dignitary, officer”)
• έφεδρος αξιωματικός m (éfedros axiomatikós, “reserve officer”)

See also

• Appendix:Greek military ranks

See also

Chess pieces in Greek · πεσσοί (pessoí) (layout · text)
βασιλιάς (vasiliás)	βασίλισσα (vasílissa)	πύργος (pýrgos)	αξιωματικός (axiomatikós), τρελός (trelós)	ίππος (íppos)	στρατιώτης (stratiótis), πιόνι (pióni)