ανώτερος

ανώτερος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνώτερος (anṓteros). A comparative form derived from an adverb: άνω (áno, “upper, over”) + -τερος (-teros, “comparative suffix”).

Adjective

ανώτερος • (anóteros) m (feminine ανώτερη or ανωτέρα, neuter ανώτερο)

1. higher, upper (physical position)
2. senior, superior, top (rank, social position)
3. higher, superior, advanced (quality, qualification)

Usage notes

Degree of comparison of nonexistent adjective.

• positive: — (see adverb άνω), comparative: ανώτερος, superlative: ανώτατος

Declension

declension of ανώτερος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανώτερος	ανώτερη	ανώτερο	ανώτεροι	ανώτερες	ανώτερα
genitive	ανώτερου	ανώτερης	ανώτερου	ανώτερων	ανώτερων	ανώτερων
accusative	ανώτερο	ανώτερη	ανώτερο	ανώτερους	ανώτερες	ανώτερα
vocative	ανώτερε	ανώτερη	ανώτερο	ανώτεροι	ανώτερες	ανώτερα
notes	also masculine:   ανωτέρου, ανωτέρους, ανωτέρων and feminine:   ανωτέρα, ανωτέρας, ανωτέρων

Antonyms

• κατώτερος (katóteros, “lower, subordinate”)

Derived terms

• εις ανώτερα (eis anótera) (expression)

Related terms

• ανώτατος (anótatos, “highest”)