ανώτατος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀνώτατος (anṓtatos). A superlative form derived from the adverb άνω (áno, “upper, over”) + -τατος (-tatos, “superlative suffix”).
Adjective
ανώτατος • (anótatos) m (feminine ανωτάτη or ανώτατη, neuter ανώτατο)
- supreme, of the highest rank
Usage notes
Degree of comparison of nonexistent adjective.
- positive: — (see adverb άνω), comparative: ανώτερος, superlative: ανώτατος
Declension
declension of ανώτατος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανώτατος | ανώτατη | ανώτατο | ανώτατοι | ανώτατες | ανώτατα |
| genitive | ανώτατου | ανώτατης | ανώτατου | ανώτατων | ανώτατων | ανώτατων |
| accusative | ανώτατο | ανώτατη | ανώτατο | ανώτατους | ανώτατες | ανώτατα |
| vocative | ανώτατε | ανώτατη | ανώτατο | ανώτατοι | ανώτατες | ανώτατα |
| notes | alternatively stressed feminine forms (learned): ανωτάτου, ανωτάτη, ανωτάτης, ανωτάτων | |||||
Related terms
- ανώτερος (anóteros, “higher”)
- ανώτατο δικαστήριο n (anótato dikastírio, “supreme court”)