ανόητος
See also: ἀνόητος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀνόητος (anóētos).
Adjective
ανόητος • (anóitos) m (feminine ανόητη, neuter ανόητο)
- foolish, stupid
Declension
declension of ανόητος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανόητος | ανόητη | ανόητο | ανόητοι | ανόητες | ανόητα |
| genitive | ανόητου | ανόητης | ανόητου | ανόητων | ανόητων | ανόητων |
| accusative | ανόητο | ανόητη | ανόητο | ανόητους | ανόητες | ανόητα |
| vocative | ανόητε | ανόητη | ανόητο | ανόητοι | ανόητες | ανόητα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ανόητος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ανόητος (o pio anóitos), etc.) | |||||
Synonyms
- άνους (ánous)
Related terms
- ανοησία f (anoïsía, “foolishness, stupidity”)
- ανοηταίνω (anoïtaíno, “to be foolish”)
- ανοήτως (anoḯtos, “foolishly”)