αντρίκειος

αντρίκειος

Greek

Alternative forms

• αντρίκιος (antríkios)

Etymology

From Byzantine Greek ἀντρίκειος (antríkeios), from Ancient Greek ἀνδρικός (andrikós, “manly”)

Adjective

αντρίκειος • (antríkeios) m (feminine αντρίκεια, neuter αντρίκειο)

1. manly, courageous, valiant

Declension

declension of αντρίκειος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αντρίκειος	αντρίκεια	αντρίκειο	αντρίκειοι	αντρίκειες	αντρίκεια
genitive	αντρίκειου	αντρίκειας	αντρίκειου	αντρίκειων	αντρίκειων	αντρίκειων
accusative	αντρίκειο	αντρίκεια	αντρίκειο	αντρίκειους	αντρίκειες	αντρίκεια
vocative	αντρίκειε	αντρίκεια	αντρίκειο	αντρίκειοι	αντρίκειες	αντρίκεια
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αντρίκειος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αντρίκειος (o pio antríkeios), etc.)

Related terms

see: άνδρας (ándras, “man”)