αντασφαλιστής
Greek
Etymology
αντασφάλεια (antasfáleia, “reinsurance”) + -ιστής (-istís, “-ist, -er”). First attested 1894.
Noun
αντασφαλιστής • (antasfalistís) m (plural αντασφαλιστές, feminine αντασφαλίστρια)
- reinsurer
Declension
declension of αντασφαλιστής
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αντασφαλιστής • | αντασφαλιστές • |
| genitive | αντασφαλιστή • | αντασφαλιστών • |
| accusative | αντασφαλιστή • | αντασφαλιστές • |
| vocative | αντασφαλιστή • | αντασφαλιστές • |
Related terms
- αντασφάλεια f (antasfáleia, “reinsurance”)
- αντασφάλιση f (antasfálisi, “reinsurance”)
- αντασφαλίζω (antasfalízo, “to reinsure”)
- αντασφαλιστικός (antasfalistikós, “related to reinsurance”)