ανταγωνιστής
See also: ἀνταγωνιστής
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀνταγωνιστής (antagōnistḗs), equivalent to ανταγων- (antagon-, “to compete”) + -ιστής (-istís, “-ist, -er”).
Noun
ανταγωνιστής • (antagonistís) m (plural ανταγωνιστές, feminine ανταγωνίστρια)
- competitor, rival
- antagonist
Declension
declension of ανταγωνιστής
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ανταγωνιστής • | ανταγωνιστές • |
| genitive | ανταγωνιστή • | ανταγωνιστών • |
| accusative | ανταγωνιστή • | ανταγωνιστές • |
| vocative | ανταγωνιστή • | ανταγωνιστές • |
Related terms
- ανταγωνίζομαι (antagonízomai, “to compete, to rival”)
- πρωταγωνιστής (protagonistís)
References
- ανταγωνιστής in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.