αντίθεση
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek ἀντίθεσις (antíthesis).
Noun
αντίθεση • (antíthesi) f (plural αντιθέσεις)
- opposite, antithesis
- opposition, clash
Declension
declension of αντίθεση
| case \\ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αντίθεση • | αντιθέσεις • | |
| genitive | αντίθεσης • | αντιθέσεων • | |
| accusative | αντίθεση • | αντιθέσεις • | |
| vocative | αντίθεση • | αντιθέσεις • | |
| Also, older or formal genitive singlar: αντιθέσεως • | |||
Related terms
- see: αντίθετος (antíthetos, “opposite”, adjective)
Further reading
- αντίθεση - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.