ανοίκειος
See also: ἀνοίκειος
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /aˈni.ci.os/
- Hyphenation: α‧νοί‧κει‧ος
Adjective
ανοίκειος • (anoíkeios) m (feminine ανοίκεια, neuter ανοίκειο)
- unseemly, unsuitable
Declension
declension of ανοίκειος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανοίκειος • | ανοίκεια • / ανοικεία • | ανοίκειο • | ανοίκειοι • | ανοίκειες • | ανοίκεια • |
| genitive | ανοίκειου • / ανοικείου • | ανοίκειας • / ανοικείας • | ανοίκειου • / ανοικείου • | ανοίκειων • / ανοικείων • | ανοίκειων • / ανοικείων • | ανοίκειων • / ανοικείων • |
| accusative | ανοίκειο • | ανοίκεια • / ανοικεία • | ανοίκειο • | ανοίκειους • / ανοικείους • | ανοίκειες • | ανοίκεια • |
| vocative | ανοίκειε • | ανοίκεια • / ανοικεία • | ανοίκειο • | ανοίκειοι • | ανοίκειες • | ανοίκεια • |
| notes | The second forms are used in Ancient Greek and Katharevousa. | |||||
Related terms
- οικείος (oikeíos, “familiar”)
- and see: οίκος m (oíkos, “house -formal-”)