ανεπανάληπτος

ανεπανάληπτος

Greek

Adjective

ανεπανάληπτος • (anepanáliptos) m (feminine ανεπανάληπτη, neuter ανεπανάληπτο)

1. unrepeatable, unique, unprecedented

   Synonyms: αδευτέρωτος (adeftérotos), μοναδικός (monadikós)

Declension

declension of ανεπανάληπτος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπανάληπτος	ανεπανάληπτη	ανεπανάληπτο	ανεπανάληπτοι	ανεπανάληπτες	ανεπανάληπτα
genitive	ανεπανάληπτου	ανεπανάληπτης	ανεπανάληπτου	ανεπανάληπτων	ανεπανάληπτων	ανεπανάληπτων
accusative	ανεπανάληπτο	ανεπανάληπτη	ανεπανάληπτο	ανεπανάληπτους	ανεπανάληπτες	ανεπανάληπτα
vocative	ανεπανάληπτε	ανεπανάληπτη	ανεπανάληπτο	ανεπανάληπτοι	ανεπανάληπτες	ανεπανάληπτα

Related terms

• ανεπανάληπτα (anepanálipta, “unrepeatably”, adverb)
• επανάληψη f (epanálipsi, “repetition”)