ανεξήγητος

ανεξήγητος

Greek

Etymology

Inherited from Koine Greek ἀνεξήγητος (anexḗgētos)

Adjective

ανεξήγητος • (anexígitos) m (feminine ανεξήγητη, neuter ανεξήγητο)

1. inexplicable, unaccountable

Declension

declension of ανεξήγητος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεξήγητος	ανεξήγητη	ανεξήγητο	ανεξήγητοι	ανεξήγητες	ανεξήγητα
genitive	ανεξήγητου	ανεξήγητης	ανεξήγητου	ανεξήγητων	ανεξήγητων	ανεξήγητων
accusative	ανεξήγητο	ανεξήγητη	ανεξήγητο	ανεξήγητους	ανεξήγητες	ανεξήγητα
vocative	ανεξήγητε	ανεξήγητη	ανεξήγητο	ανεξήγητοι	ανεξήγητες	ανεξήγητα
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ανεξήγητος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ανεξήγητος (o pio anexígitos), etc.)