ανεκδίκητος
Greek
Adjective
ανεκδίκητος • (anekdíkitos) m (feminine ανεκδίκητη, neuter ανεκδίκητο)
- unrevenged, unavenged
- Synonym: αγδίκιωτος (agdíkiotos)
Declension
declension of ανεκδίκητος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανεκδίκητοος | ανεκδίκητοη | ανεκδίκητοο | ανεκδίκητοοι | ανεκδίκητοες | ανεκδίκητοα |
| genitive | ανεκδίκητοου | ανεκδίκητοης | ανεκδίκητοου | ανεκδίκητοων | ανεκδίκητοων | ανεκδίκητοων |
| accusative | ανεκδίκητοο | ανεκδίκητοη | ανεκδίκητοο | ανεκδίκητοους | ανεκδίκητοες | ανεκδίκητοα |
| vocative | ανεκδίκητοε | ανεκδίκητοη | ανεκδίκητοο | ανεκδίκητοοι | ανεκδίκητοες | ανεκδίκητοα |
Related terms
- see: δίκη f (díki, “trial”)