ανεκδίκαστος
Greek
Adjective
ανεκδίκαστος • (anekdíkastos) m (feminine ανεκδίκαστη, neuter ανεκδίκαστο)
- (law) untried, unheard (case)
Declension
declension of ανεκδίκαστος
number case / gender | singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ανεκδίκαστος | ανεκδίκαστη | ανεκδίκαστο | ανεκδίκαστοι | ανεκδίκαστες | ανεκδίκαστα |
genitive | ανεκδίκαστου | ανεκδίκαστης | ανεκδίκαστου | ανεκδίκαστων | ανεκδίκαστων | ανεκδίκαστων |
accusative | ανεκδίκαστο | ανεκδίκαστη | ανεκδίκαστο | ανεκδίκαστους | ανεκδίκαστες | ανεκδίκαστα |
vocative | ανεκδίκαστε | ανεκδίκαστη | ανεκδίκαστο | ανεκδίκαστοι | ανεκδίκαστες | ανεκδίκαστα |
Related terms
- see: δίκη f (díki, “trial”)