αναχρονισμός
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀναχρονισμός (anakhronismós, “anachronism”)
Noun
αναχρονισμός • (anachronismós) m (plural αναχρονισμοί)
- anachronism
Declension
declension of αναχρονισμός
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναχρονισμός • | αναχρονισμοί • |
| genitive | αναχρονισμού • | αναχρονισμών • |
| accusative | αναχρονισμό • | αναχρονισμούς • |
| vocative | αναχρονισμέ • | αναχρονισμοί • |
Related terms
- αναχρονιστικός (anachronistikós, “anachronistic”, adjective)