ανασκίρτημα
Greek
Noun
ανασκίρτημα • (anaskírtima) n (plural ανασκιρτήματα)
- jump, start (the result of a sudden shock)
- leap (with joy)
Declension
declension of ανασκίρτημα
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ανασκίρτημα • | ανασκιρτήματα • |
genitive | ανασκιρτήματος • | ανασκιρτημάτων • |
accusative | ανασκίρτημα • | ανασκιρτήματα • |
vocative | ανασκίρτημα • | ανασκιρτήματα • |
Synonyms
- ανασκίρτηση f (anaskírtisi)
Related terms
- see: ανασκιρτώ (anaskirtó, “to be startled”)