ανασκάπτω
Greek
Alternative forms
- ανασκάβω (anaskávo)
- ανασκάφτω (anaskáfto)
Verb
ανασκάπτω • (anaskápto) (simple past ανέσκαψα, passive ανασκάπτομαι)
- dig, dig up, excavate
Conjugation
ανασκάπτω ανασκάπτομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ανασκάπτω (ανασκάβω →) | ανασκάψω | ανασκάπτομαι | ανασκαφώ |
| 2 sg | ανασκάπτεις | ανασκάψεις | ανασκάπτεσαι | ανασκαφείς |
| 3 sg | ανασκάπτει | ανασκάψει | ανασκάπτεται | ανασκαφεί |
| 1 pl | ανασκάπτουμε, [‑ομε] | ανασκάψουμε, [‑ομε] | ανασκαπτόμαστε | ανασκαφούμε |
| 2 pl | ανασκάπτετε | ανασκάψετε | ανασκάπτεστε, ανασκαπτόσαστε | ανασκαφείτε |
| 3 pl | ανασκάπτουν(ε) | ανασκάψουν(ε) | ανασκάπτονται | ανασκαφούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ανέσκαπτα | ανέσκαψα | ανασκαπτόμουν(α) | ανασκάφηκα |
| 2 sg | ανέσκαπτες | ανέσκαψες | ανασκαπτόσουν(α) | ανασκάφηκες |
| 3 sg | ανέσκαπτε | ανέσκαψε | ανασκαπτόταν(ε) | ανασκάφηκε |
| 1 pl | ανασκάπταμε | ανασκάψαμε | ανασκαπτόμασταν, (‑όμαστε) | ανασκαφήκαμε |
| 2 pl | ανασκάπτατε | ανασκάψατε | ανασκαπτόσασταν, (‑όσαστε) | ανασκαφήκατε |
| 3 pl | ανέσκαπταν, ανασκάπταν(ε) | ανέσκαψαν, ανασκάψαν(ε) | ανασκάπτονταν, (ανασκαπτόντουσαν) | ανασκάφηκαν, ανασκαφήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ανασκάπτω ➤ | θα ανασκάψω ➤ | θα ανασκάπτομαι ➤ | θα ανασκαφώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ανασκάπτεις, … | θα ανασκάψεις, … | θα ανασκάπτεσαι, … | θα ανασκαφείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ανασκάψει έχω, έχεις, … ανασκαμμένο, ‑η, ‑ο ➤ | έχω, έχεις, … ανασκαφεί είμαι, είσαι, … ανασκαμμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ανασκάψει είχα, είχες, … ανασκαμμένο, ‑η, ‑ο | είχα, είχες, … ανασκαφεί ήμουν, ήσουν, … ανασκαμμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ανασκάψει θα έχω, θα έχεις, … ανασκαμμένο, ‑η, ‑ο | θα έχω, θα έχεις, … ανασκαφεί θα είμαι, θα είσαι, … ανασκαμμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ανάσκαπτε | ανάσκαψε | — | ανασκάψου |
| 2 pl | ανασκάπτετε | ανασκάψτε | ανασκάπτεστε | ανασκαφείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ανασκάπτοντας ➤ | ανασκαπτόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ανασκάψει ➤ | ανασκαμμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ανασκάψει | ανασκαφεί | ||
| Notes | • passive perfective forms with "-αφ" derive from ancient Aorist ἐσκάφην. They may be replaced by "-αφθ" or "-αφτ" producing less common ones, thus: ανασκάφηκα giving ανασκάφθηκα, ανασκάφτηκα, as in the less formal alternative ανασκάβομαι. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- ανασκαφή f (anaskafí, “excavation, dig”)