αναξιοποίητος

αναξιοποίητος

Greek

Etymology

αν- (an-, “un-”) +‎ αξιοποίηση (axiopoíisi, “development”)

Adjective

αναξιοποίητος • (anaxiopoíitos) m (feminine αναξιοποίητη, neuter αναξιοποίητο)

1. unexploited

Declension

declension of αναξιοποίητος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναξιοποίητος	αναξιοποίητη	αναξιοποίητο	αναξιοποίητοι	αναξιοποίητες	αναξιοποίητα
genitive	αναξιοποίητου	αναξιοποίητης	αναξιοποίητου	αναξιοποίητων	αναξιοποίητων	αναξιοποίητων
accusative	αναξιοποίητο	αναξιοποίητη	αναξιοποίητο	αναξιοποίητους	αναξιοποίητες	αναξιοποίητα
vocative	αναξιοποίητε	αναξιοποίητη	αναξιοποίητο	αναξιοποίητοι	αναξιοποίητες	αναξιοποίητα
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αναξιοποίητος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αναξιοποίητος (o pio anaxiopoíitos), etc.)